Schoenmaker hou je bij je leest
Afgelopen zaterdag was het dan zover: mijn rentree als scheidsrechter bij een van de lagere seniorenelftallen van Helios. De voorbereiding verliep perfect ook omdat ik van diverse DSV-leden spullen kon lenen. Het is echt goed voor je zelfvertrouwen als je op voetbalschoenen loopt van en kaarten en een fluit hebt van echte toppers (dank Gerard en Wim). Er werd mij zelf een spuitbus aangeboden maar gelukkig kwam ik er nog net op tijd achter dat die alleen in het betaald voetbal wordt gebruikt. En Jaap Uilenberg had mij met zijn mooie lezing van afgelopen donderdag optimaal gemotiveerd.
Er waren nog wat bekenden die van plan waren te komen kijken maar die heb ik een verkeerde aanvangstijd doorgegeven dus gelukkig was er niemand … Na een prima ontvangst bij Helios kon het spektakel beginnen. En dat begin was veelbelovend want na de toss gaf een speler mij een euro die hij vond rond de middenstip en waarvan hij dacht dat ik die verloren was. Dat dacht ik zelf ook maar in de rust bleek dat ik ineens twee munten had: het financiële rendement was dus al 100 procent!
Het beginsignaal was luid en duidelijk maar daarmee hebben we helaas wel ongeveer al het positieve gehad. Ik ging de wedstrijd in als een echte scheidsrechter maar al naar pakweg vijf minuten vroeg een speler van de gasten mij of ik ook niet een (blauw) Helios shirt moest aantrekken en toen pas besefte ik dat de tegenpartij mij zag als clubscheidsrechter en niet als onpartijdige scheidsrechter. En daar kwam ook nog bij dat Helios al snel op voorsprong kwam en uiteindelijk ook ruim won.
Rond het kwartier een situatie waarbij de buitenspel-staande spits van Helios de bal kreeg en vrij op doel afging. Geen strafbaar buitenspel want hij kreeg de bal eigenlijk van een verdediger die de pass wou onderscheppen maar de bal totaal verkeerd raakte (miskick). Geen scheidsrechte op hoger niveau zou hier voor buitenspel fluiten maar ik deed het wel….en tot mijn verbazing geen enkel commentaar! Dat kreeg ik vijf minuten later wel toen de gasten een overtreding maakten op de rand van de zestien: voor mij voor zeg maar voor 99 procent een penalty en toch gaf ik een vrije trap; niet bepaald moedig en later zei zelfs de tegenpartij dat dit 100 procent een penalty was. Heb je de VAR een keer echt nodig om gered te worden en dan is hij er niet!
In de rust kwam ik erachter dat ik niet meer wist wie de eerste helft had afgetrapt…gelukkig namen de tegenstanders de tweede helft de aftrap zonder gemor van de thuisclub dus hiermee kwam ik dus nog goed weg…
Verder verliep de wedstrijd zonder veel bijzonderheden. Noemenswaardig nog een klein opstootje in de tweede helft (reageerde ik veel te fanatiek op) en dat op het einde spelers van de gasten mij vroegen om vanwege vermoeidheid wat eerder af te fluiten en dat kwam mij uiteraard goed uit met als gevolg had dat de blessuretijd dus min vijf minuten bedroeg. Dat is andere koek dan de 12 minuten blessuretijd bij Vitesse – Feijenoord!
Conclusie na deze wedstrijd is dat ik nog veel meer respect heb voor scheidsrechters en dan met name voor club-scheidsrechters want die hebben de schijn dus al vanaf het begin tegen. Is mijn optreden voor herhaling vatbaar: ik kan mijzelf zelfs met al mijn fantasie geen voldoende geven dus:
schoenmaker… hou je bij je leest!
.
.
