De Belgische ploegen Westerlo en Genk hadden afgelopen weekend als doel om zich te plaatsen voor respectievelijk de knock-out fase voor de Conference League en de play-offs voor het kampioenschap. Door de uitslagen op de andere velden wisten beide ploegen in de laatste minuten dat een gelijkspel voldoende was om hun doel te behalen en ze deden vervolgens niets meer om het elkaar lastig te maken, en dat terwijl Westerlo door een rode kaart met een man meer op het veld stond. Slim gedaan zou menigeen denken, maar gelukkig dacht de directie van Westerlo daar geheel anders over: zij vonden dit zo onsportief dat ze hun trainer ontslag gaven.
Zo’n salonremise kan op een nog veel gênantere manier tot stand komen. In 1988 hadden PEC en Volendam beiden voldoende aan een gelijkspel om zich te handhaven. Dit was de enige wedstrijd dat Volendam aanvallend nog minder deed dan dit seizoen want beide ploegen kwamen niet van de eigen helft. Ajax werd door een salonremise al twee keer kampioen (dat waren nog eens andere tijden).
De meest beruchte wedstrijd op dit gebied was het de wedstrijd Duitsland tegen Oostenrijk op het WK van 1982 wat later bekend werd als het bedrog van Gijon, dat heeft zelfs Wikipedia gehaald. Destijds werden de laatste poulewedstrijden niet op hetzelfde tijdstip gespeeld en beide ploegen wisten daarom van tevoren al dat bij een kleine overwinning voor onze oosterburen beide landen de volgende ronde zouden halen. Nadat niemand minder dan Horst Hrubesch de 1-0 had gemaakt gebeurde er op het veld helemaal niets meer. Op de tribune wel, daar zwaaiden de Algerijnse supporters met bankbiljetten omdat beide ploegen met Algerije gedeeld op de eerste plaats eindigden, maar het doelsaldo deed de Algerijnen de das om. Wat destijds nog West-Duitsland was haalde mede hierdoor de finale, die ze overigens met 3-1 van Italië verloren. Deze wedstrijd was er de oorzaak van dat vanaf dat moment alle laatste poulewedstrijden nu op hetzelfde tijdstip beginnen, wat ook geldt voor de laatste competitiewedstrijden.
Wij van Boerenverstand doen er nog een schepje bovenop en adviseren ook de tweede helft van deze wedstrijden op hetzelfde tijdstip te laten beginnen. De gebeurtenissen in België tonen aan dat dit echt nodig is: door dit in te voeren is er minder tijdsverschil op het einde van de wedstrijden. Ondertussen verdient de directie van Westerlo ons diepe respect, zij begrijpen de bedoeling van de sport. Het is nu nog wachten op een moedige scheidsrechter die durft af te fluiten als er op deze wijze wordt “gevoetbald”.
Zolang er geen scheidsrechter durft te fluiten voor het overtreden van de “zeven seconden regel” voor de doelman, ook al houdt deze de bal meer dan twintig seconden in zijn bezit, zal dat wel niet gebeuren. Als de scheidsrechter in Westerlo de wedstrijd had gestaakt, was dat waarschijnlijk zijn Waterloo geweest.